ریاضی یا ریاضت
حالا که مجبورم غذایی که تهرانی ها پخته اند ما در شهرستان بخوریم و هنوز نگاه کلی نگری و همسو سازی یعنی ماله کشیدن به عدالت آموزشی و هر چه دیکته کردند بپذیرم قبل از غرق شدن یک دست و پایی بزنم که دلم فردا نسوزه:
اصلا با نگاه پنتاگونی قضیه که حیطه یادگیری آنها بر روی ستاره 5 پر طراحی شده مشکل دارم بماند اما چون مجبورم این کتاب را تدریس کنم این مطلب را نوشتم:
بعد از بررسی اهداف مخفی در چند صفحه اول کتاب و مطالعه نسبی از سیاست نهفته در صفحات این کتاب تصمیم گرفتم که روش تدریسم را تغییر دهم برای معلمان علاقمند این نظر را می نویسم شاید بکار خورد:
در مورد نظریه یادگیری فعال گانیه چیزی شنیده اید؟
در این مرحله از اشیاء واقعی استفاده می گردد و بعد اینکه مطمئن شدیم که فراگیر به سطح یاد گیری رسید از اشیاء نیمه مجسم استفاده می کنیم
شکل ها و تصاویر برش خورده در روی مقوا و مانند پازل می تواند یادگیری را عمیق تر کند . در مرحله بعد از تمیز دادن مفاهیم غیر ملموس و مفاهیم پایه را به فراگیر آموزش می دهیم همان مفاهیمی که به اصطلاح ما در لوح های ریاضی و به قول تهرانی ها در تم اول تا 14 وجود دارد.
مثل مفاهیم پشت سر هم؛ بالا؛ پایین؛ جلو؛ عقب؛ برروی و ....که از روش مکاشفه ای یا تدریس اعضای تیم و یا دریافت مفاهیم آموزش می دهم.
در گام بعد که برای من بسیار مهم است و به سطح یادگیری و درک و و فهم کودک بستگی دارد آموز شمفاهیم انتزاعی و قراردادی است :
اینجاست که کودک قانون پذیری؛ ادب برای خودش آداب دارد؛نظم؛ مقرارات؛ عدالت و ...را فرا می گیرد.... برای من مهم است که کودک خودش بدآموزی های داخل این تصاویر و غلط ها را کشف کند و با راهنمایی من به آنها برسد تا در مرحله بعد با زنجیر کردن این مفاهیم به قاعده برسد یکی از این قاعده ها این است ادب از که آموختی؟ از بی ادبان
الف- بدی ها و خوبی ها را منطقی و عاقلانه تشخیص دهند
ب- عرف جامعه را از نا هنجار باز شناسند.
د- در برخورد با دیگران و بزرگتر ها احترام و نظم در کار را مد نظر قرار دهند.
[ چهارشنبه 91/11/4 ] [ 9:52 عصر ] [ شبنم موحد ]
